به ازای فرار هر مغز و نیروی ماهر ۳۵ سال عمر را از دست می‌دهیم
کارگران نفتی هم برای رفتن چمدان هایشان را می بندند
به گفته یکی از اعضای کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، یک کارگر فنی و نیروی ماهر در کشور حداقل تا سن ۲۵ سالگی تحصیل و ۵ تا ۱۰ سال هم حرفه‌ای‌گری کرده و تجربه‌اندوزی می‌کند تا نیروی ماهر باشد یعنی به ازای فرار مغز و نیروی ماهر ۳۵ سال عمر را از دست می‌دهیم. بنابراین مهاجرت نیروی کار نفتی خسارت غیرقابل جبرانی به همراه دارد.
به گزارش پترو رویداد، یکی از اعضای کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ، درباره افزایش مهاجرت نیروی کار صنعت نفت گفت: وقتی همه هزینه‌ها و پارامترها بر اساس نوسانات دلار محاسبه می‌شود از کسی که بر اساس ریال و عدد ناچیزی درآمد دارد؛ نمی‌توان انتظار داشت که در برابر وسوسه حقوق بالا در کشورهای دیگر مهاجرت نکند.
آرش نجفی افزود: مدیر درجه یک ماهانه حدود ۱۷۰۰ دلار حقوق دریافت می‌کند اما همین مدیر ارشد در معمولی‌ترین شرکت‌های دنیا ۵ هزار دلار حقوق دریافت می‌کند، وقتی معیشت و ارزاق را مقایسه می‌کنیم با شهری مثل دبی یکی است یعنی هزینه‌های دو کشور یکسان و درآمدها بسیار متفاوت و یک‍‌چهارم امارات است و همین باعث می‌شود از پرستار تا تکنسین فنی و متخصص به کشورهای حاشیه خلیج فارس و همسایه جذب شوند.
وی با اشاره به خسارت غیرقابل جبران مهاجرت نیروی کار نفتی گفت: یک کارگر فنی و نیروی ماهر در کشور حداقل تا سن ۲۵ سالگی تحصیل می‌کند و ۵ تا ۱۰ سال هم حرفه‌ای‌گری کرده و تجربه‌اندوزی می‌کند تا نیروی ماهر باشد یعنی به ازای فرار مغز و نیروی ماهر ۳۵ سال عمر را از دست می‌دهیم یعنی برای اینکه بتوانیم یک نیروی ماهر را جایگزین کنیم باید ۱۵ سال هزینه کنیم و این زمان غیر قابل احتساب است.
به گفته نجفی، اگر اقدام جدی نشود ممکن است در حوزه نیروی انسانی نفت با مشکل جدی مواجه شویم، متاسفانه بسادگی نیروهای ماهر و متخصص را از دست می‌دهیم. تمام تجارب و سعی و خطا در داخل کشور ما انجام می‌شود تمام دستاوردها و ماحصل در دیگر کشورها ارائه می‌شود و این بزرگترین باخت اقتصادی یک کشور است.
وی تصریح کرد: عدم شایسته‌سالاری نیز باعث شده طی سال‌ها از نیروی غیرمتخصص و نیمه متخصص استفاده کنیم و همین موضوع هزینه‌های کشور را بالا برده و منجر به از بین رفتن ثروت ملی می‌شود و کشور را با خسران مواجه می‌کند.
عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی خاطرنشان کرد: مقام معظم رهبری هر ساله نکات را اشاره می‌کنند ولی ما اجرا نمی‌کنیم نمونه اینکه ۱۵ سال قبل رهبری در خصوص همین ناترازی که امروز با آن مواجهیم هشدار دادند و بر اصلاح الگوی مصرف تاکید کردند ایشان عنوان کردند که باید مصارف و الگوها تغییر کنند اما دولت‌ها کاری نکردند، یارانه‌ها و نقدینگی را به بدترین شکل بین مردم و جامعه توزیع ایجاد کرند و تورم ایجاد کردند، حال آنکه مقام معظم رهبری هر سال به درستی رهنمون‌ها را اعلام می‌کنند اما دولت‌ها برعکس عمل می‌کنند و این مبین این است مدیری که باید الگوی مصرف را اصلاح کند راه آن را نمی‌شناسد و همین موضوعات منجر به چالش در حوزه انرژی کشور شده است.
