صنعت پتروشیمی، عرصه ایست که در آن ریسک پذیری ، خلاقیت، انعطاف پذیری و دیگر مولفه های تاکتیکی در صورتی مطلوبیت می یابد که ناظر بر اهداف بنیادین و عملیاتی شکل گیرد. در این صورت، شاکله و ساختار در هم افزایی (و نه در تلاقی یا تعارض با یکدیگر) ظهور و بروز پیدا می کند.